Fascia
Een vlies wat door het hele (paarden)lichaam zit en alles met elkaar verbind. Dat was mijn eerste
kennismaking met fascies (zie deel 1 van Mijn ontdekking van fascia). Je kent vast wel het kipfiletje.
Daar zit zo’n vliesje omheen wat altijd wat lastig doorsnijden is met een gemiddeld keukenmes. Dat
was dan het fascia van de kipfilet. Maar wat heeft dat nu met het bewegen van het paard te maken?
Voor wie mijn eerste 2 blogs gemist heeft nog even wat uitleg over fascia (heb je ze wel gelezen, even doorscrollen naar beneden😊)
Fascia is het vlies wat alles met elkaar verbind. Om bij de paarden te blijven: van het puntje van zijn neus tot zijn hoef van zijn achterbeen. Zonder helemaal de diepte in te gaan (leuke woordspeling met fascies😊) tref je dit vlies vlak onder de huid maar ook om spierbundels, spiervezels en organen. Er
zijn zelfs studies die tot de conclusie komen dat een orgaan, bijvoorbeeld de lever bestaat uit fascies
met levercellen, dat een hart bestaat uit facies met hartcellen. Interessant toch?
Dit vlies, ik zal het verder gewoon fascies noemen, bestaat voor een groot deel uit vocht. Als het
goed is tenminste. Dit vocht zorgt ervoor dat het soepel en elastisch is. Wanneer er om wat voor
reden dan ook het vocht verminderd is, wordt het fascia strakker. Je kunt je wel voorstellen dat
wanneer een vlies wat om een spier heen zit verstrakt, de spier minder goed zijn werk kan doen.
Resultaat is dat het paard dus minder goed kan bewegen!
Beweging helpt vaak om de fascies weer wat soepeler te maken. Je hoort vaak mensen zeggen “hij
start wat langzaam op maar als we een tijdje bezig zijn gaat hij steeds beter lopen”. Dit is een mooi
voorbeeld van fascies die verstrakt zijn en tijdens de beweging soepeler worden.
Tot zover de herhaling van een hele simpele uitleg over fascies.
Dan nu het vervolg van mijn fascia-reis
De start van de opleiding was eind januari 2020.. Je weet wel, het jaar dat Corona uitbrak en alles op
slot ging. Uiteindelijk heeft Equicare Plus het zo weten te organiseren dat wij in maart konden starten
met voldoende afstand en in de buitenlucht. De eerste les vroor het dus skipakken aan, mutsen op
en warme choco.
Wat hebben we veel geleerd! Over anatomie (een paard heeft serieus veel spieren en pezen, zeker
voor iemand die HR als regulier werkveld had), over ziektebeelden en… natuurlijk over fascies
gecombineerd met de verschillende behandeltechnieken. Maar ook over het compensatiegedrag van
paarden en het effect daarvan op het paardenlichaam, over het trainen van paarden, over
paardensignalen, over het voer… dit alles heeft invloed op de fascies. Geweldig interessant.
Voor de opleiding moesten we 20 cases uitwerken. Dat betekent: ervaring opdoen. Net als bij alles in
het leven, leer je door het te doen. Ik ben de verschillende paardeneigenaren dankbaar voor hun
vertrouwen in mij als beginnend therapeut. Ik heb vele paarden meerdere malen mogen behandelen
en hoe gaaf was dat. Je ziet vaak na 1 behandeling al resultaat maar wat een effect als je dit mag
herhalen!!
Nu nog, met het diploma op zak, leer ik elke keer weer bij. Elk paard is weer anders, heeft andere
thema’s, reageert anders op een behandeling. Maar… 1 ding blijft hetzelfde: de mooie release die het
paard laat zien en de dankbare blikken die ik van hun krijg. Daar doe ik het voor!!
Wil je meer weten over wat ik voor jouw paard kan betekenen? Neem dan contact met mij op.
